Monday 16 April 2012

Kisah kisah silam




                                          
Kucing depan rumah! Heeeeee~


Apa kabar semua? Sihat? Klau sihat Alhamdulillah!

Haha! Seperti dalam tajuk. Saya ingin ceritakan kisah silam saya!

Nak dengar x?
Klau x mau x pa. Sebab bukan dengar pon! Kena baca sendiri!
Wohoooo~

Haziq Roslan.
Ok2. Saya mula dengan diri sendiri n kawan baik
 
Saya dulu sorang yang tembam dan gempal. Kata kawan saya la!
Saya ada kawan baik nama dia Haziq Roslan. 



Kami kawan dari 4 tahun lagi. Sampai 15 tahun iaitu sekarang la.

Lama kan?
Harap harap berkekalan la kawan kami.
(Walaupun baru baru ni agak longgar n retak persahabatan kami)
X pa yang retak tu nanti saya pakukan balik.

Anyway! Nak tengok x gambar sya msa kecik?
                                              
Buat ayat mcam fb jap. Hehe Saya x comel mcam awak smua. Heee~

Apa? X comel?


K fine! Saya x kesah pon.
Haha!

Saya ni pakai spek. Nak tau sebab?

Bermula sejak darjah 5. Msa tu saya ada sorang kawan. Dya pakai spek
Saya pon nampak spek tu mcam benda yang menarik. Saya pon pakai.
Pakai2. Kawan kawan saya kata saya mcam doktor.
Kembang Sebentar~
Saya pon slalu la pinjam spek kawan saya tu. Sampai satu hari.
Saya punya mata jadi blurrrr~
Darjah nam baru buat spek! Msa tu power baru 175.
Skang ni dah 200! Meningkatkan?

Setiap tahun, saya mesti ada sorang kawan baik.
Dan setiap tahun. Pasti kawan baik tu akan lupakan saya.
Ish2. Teruk bukan?
Sorang demi sorang tinggalkan saya.


Ok! Cerita Cinta/Suka
Orang kata cinta itu buta.Saya kata cinta itu rabun.



Actually bukan cinta la. cuma suka ja. 
Saya dulu ada suka sorang budak perempuan ni. Dya comel~
Saya x hensem mana pon. Lagi satu dya dah ada boyfren.
Darjah nam ada boy. Dahsyat!
Sya slalu buat lawak. Sebab saya suka dengar suara dia gelak.
Pelik kan saya ni? Biasa la. Orang tengah suka2.
Masa tu saya bengong lagi.

Cerita dya mcam ni.
Saya dengan dya ni sama kelas. Saya slalu kacau dya dulu.
Last2 entah macam mna bley suka dya.
Saya ni pelik skit. Sya bukan cinta pandang pertama.
Saya cinta padang ke beberapa minggu or bulan.
Sangat hebat bukan?
Saya pon suka dya dalam diam.
Entah macam mana. Kawan sya tahu yang sya suka dya.
Dya p btau kat budak tu!
Adoi macam ni la kawan~
Pastu satu hari. Ada kawan saya ni btau yang dya dah ada boyfren.
Hati saya pon x berkecai. Retak skit ja. Nanti sya cellotape balik.
Ka letak gam uhu. Gam gajah pon bley gak. Gam 3 saat? Boleh la.

Hish. Slalu melencong. Ok2 sambung balik.
Sejak dari tu kami jadi kawan baik.
Apa? Nak tahu nama dya? Ok2. Saya btau janji jangan btau dya k!

Nama dya ialah Nur Syahira Diana binti Zainal Abidin.
Wah~ Nama bapak pon masih ingat.
(menantu mithali la katakan) Gurau ja! Dan. Jangan btau dya. Mati saya nanti
(Nasib baik saya tak bagi dya baca blog saya!)

Apa? Nak gambar dya?
Aih! Melebih nampak! Cari sendiri la.

Gambar dya x bley bubuh ma~ Nanti kena marah.
Klau gambar saya boleh ler. Tapi saya malu nak letak gambar sendiri.
Heeeee~ Klau sya bubuh pon. Saya shrink kan.
Orang yang humble la katakan,

Skang ni saya x suka dah. Saya suka orang lain.
Sapa? Mna bley btau. Huh! Smua nak tau.
Tapi bukan suka la. Mcam minat2 skit.

Maaf. Post kali ni membosankan.

Anyway. Rasanya tu ja kot.

En2 saya nak tanya skit. Ok x komik saya hari tu?

Tidak Ok!

Ok fine! Saya merajuk dua minit~

Saya main main je~ Adoi kamu ni~
Jumpa di post yang lain. =D


4 comments:

  1. wow ~ nma bapak skali noh . dahsyat ! aq pon x ingt nma bapak SD ! hahahaah

    ReplyDelete
    Replies
    1. Jangan cemburu na~ Aku ingat nma pak ang jugak. Jangan risau~ Hehehehehehe =D.

      Delete
  2. ish2 . x dak masa aq nk cmburu k . hahaahahaha .

    ReplyDelete
    Replies
    1. X kira! Ang cemburu gak! Sbb tu ang tulis psal cinta and bla bla bla tu kan?

      Delete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...